glinian

Mira otros diccionarios:

• glinian — m IV, D. u, Ms. gliniannie; lm M. y chem. gliniany «związki nieorganiczne powstałe przez rozpuszczenie glinu lub jego wodorotlenku w mocnych zasadach, albo przez stapianie tlenków metali dwuwartościowych z tlenkiem glinu» …   Słownik języka polskiego

• chryzoberyl — m I, D. u; lm M. e, D. i miner. «glinian berylu, minerał barwy zielonawej, żółtej lub brunatnej, którego odmiany przezroczyste (np. aleksandryt) są cennymi kamieniami szlachetnymi, używanymi do wyrobu biżuterii» …   Słownik języka polskiego

• kobaltowy — 1. przym. od kobalt Opiłki, związki kobaltowe. ∆ med. techn. Bomba kobaltowa «przyrząd zawierający ładunek promieniotwórczego izotopu kobaltu, stosowany w medycynie do napromieniania głęboko umiejscowionych nowotworów złośliwych; w technice do… …   Słownik języka polskiego